این روز ها شاهد ورود طیف گسترده ای از وانت های دوکابین در بازار ایران هستیم. از کی ام سی و کلوت و جی هفت تا جی 9 و الباقی.

 موردی که میخواهیم در این مقاله به آن بپردازیم ضریب دیفرانسیل است.

شاید برای خیلی ها کلمه ضریب دیفرانسیل واژه ای ناآشنا باشد،اما پارساکار اینجاست تا اهمیت این موضوع رو براتون مشخص کنه.

قبل از ورود به بحث دیفرانسیل باید با دو قطعه ای بنام کرانویل و پینیون آشنا بشیم.

پینیون قطعه ای بین دیفرانسیل و گیربکس است و یک چرخ دنده مارپیچ است. این دنده به صورت عمودی به میل لنگ در دیفرانسیل متصل می شود. در واقع پینیون از طریق این اتصال جفت انتقال را به دیفرانسیل منتقل می کند. چرخ دنده های پینیون در خودرویی با دیفرانسیل عقب به فرمان متصل می شوند.

چرخ دنده کرانویل:این قطعه یک چرخ دنده صفحه ای مارپیچ است که به شکل یک زنجیر با دندانه های موج دار است. گرانویل یک طرف ایستاده است و یک طرف صاف. بنابراین به آن چرخ دنده نیز می گویند. کرانویل رابط بین پینیون و دیفرانسیل است و جفت دریافتی از پینیون را به دور آرام منتقل می کند. کرانویل به جعبه دیفرانسیل متصل است و تنظیم اتصالات آن تفاوت زیادی در عملکرد آن ایجاد میکند. این ورق از آلیاژ فولاد و کربن ساخته شده است.

الان که با کرانویل و پینیون اشنا شدیم میتونیم ضریب دیفرانسیل رو تعریف کنیم:

از تقسیم تعداد دندانه های کرانویل بر تعداد دندانه های پینیون عددی بدست می آید که به اون ضریب دیفرانسیل میگویند.

حالا معنی این عددی که بدست اومده چیه؟

به طور کلی هر چقدر عدد ضریب دیفرانسیل یه خودرو بزرگتر باشه نشون دهنده کمتر بودن دور موتور و کمتر شدن قدرت منتقل شده هست.

حالا هرچقدر ضریب دیفرانسیل کوچیکتر باشه یعنی خودرو دور موتور بالاتری داره و سرعت خودرو بیشتر هست.

ضریب دیفرانسیل بیشتر پیکاپ های رقیب در بازار ایران بین 4 تا 4.1 است؛ ولی مکث موتور تصمیم گرفت ضریب دیفرانسیل کلوت را به 4.6 افزایش دهد که همین امر موجب کاهش قدرت و سرعتی تر شدن خودرو می شود. البته این سبک شدن ضریب دیفرانسیل و کاهش قدرت به لطف قدرت بالای پیشرانه کلوت به خوبی کاور می شود.